بررسی کوتاه: مینیت
اگر تنها ۶۰ ثانیه میتوانستید زندگی کنید چه کار میکردید؟ این سوالی است که دائما باید هنگام بازی کردن مینیت از خود بپرسید.
کاراکتر دوستداشتنی ما بعد از برداشتن یک شمشیر طلسم شده تنها ۱ دقیقه میتواند زنده بماند و پس از آن میمیرد و دوباره به خانهاش برمیگردد. ولی خوشبختانه ابزار و وسایلی که جمع میکنید پس از مرگتان با شما همراه هستند. با استفاده از آنها و کشف خانههای جدید در نقاط مختلف نقشه باید پازلهای بازی را حل کرده و آن را به پایان برسانید. میان ماجراجوییهایتان با کاراکترهای بامزهی مختلفی آشنا میشوید و هر کدامشان به نوعی شما را راهنمایی میکنند. البته این راهنماییها واضح نیستند و فقط شما را به دنبال فکر یک ابزار جدید می اندازند. زیرا در این دنیایی که پر از رمز و راز است، بازی از شما انتظار دارد که خلاق باشید و راه خودتان را پیدا کنید.
به شخصه پس از اتمام بازی تنها ۴۰٪ وسایل را پیدا کرده بودم و از بعضی از مکانهای مخفی اصلن خبر نداشتم. ولی چون بازی بسیار کوتاه است(بین ۱ تا ۲ ساعت) ارزش دوباره بازی کردن را دارد.
از آرتاستایل مینیت بسیار لذت بردم؛ منحصر به فرد، جذاب و تازه. به نظرم سیاه و سفید بودن بازی بسیار انتخاب هوشمندانهای بود و فکر میکنم که داشتن رنگ تنها از زیبایی بازی کم میکرد. همینطور از صحبت کردن با کاراکترهای بازی بسیار لذت بردم. بسیار بامزهاند و بعضی از آنها از زندگی کوتاه مینیت بر علیه شما استفاده میکنند. برای مثال پیرمردی که ۵۰ ثانیه طول میکشد تا صحبتش را تمام کند یا فردی که باید آهنگ مورد علاقهاش را از بین دهها آهنگ ضبط صوت پیدا کنید.
بازیهای ایندی روز به روز من را شگفتزده میکنند؛ با ایدههای جالبتر، مکانیکهای جذابتر و داستانهای قویتر. مینیت بیشک جزو بهترین آنها است.
بازی را با برترین ترکهای جاکیو کالیو 1 تمام کنیم.