با شکمی پر از تونکاتسوی خوشمزه به رانندهی اتوبوس یک سلام خشک و خالی میدهم و او هم وجود من را با یک “های” نظامی، شبیه به خوشآمدگوییهای ژاپنی، تایید…
به یاد ایرج پزشکزاد تصور من از آثار قدیمی همیشه کارهایی بوده که کیفیتشان چندان در گذر زمان دوام نیاورده و دیگر ارزش تجربه کردن ندارند. اینجا هم منظور از…
اگر در کامیونیتی انیمه فعال باشید، احتمالا این عکسهای بسیار کمرزولوشن با یک عالمه عدد را دیدهاید که معمولا بالای صفحه نوشته شده، جای خالی، راهنمای فیلر. هر وقت صحبت…
یک فصل جدید، یک سری جدید؛ بریم سراغ خواندنی و دیدنیهای این دفعه! فصل را با رفتن به خانهی مادربزرگم شروع کردم که سفر طاقتفرسایی بود. یک جورایی از فضای…
سیستم مبارزهی یاکوزا ۳ افتضاحه…. مدل کاراکترها وحشتناک هستند، کیریو مثل یک کیسهی لیزِ پر سنگ کنترل میشود، شما دائماً در صفحات لودینگ بیانتها گیر میکنید و سِپوکو را به…
خرداد ماه بود که پس از مدتها انیمهلیستم را کمی مرتب کردم؛ این کار نه تنها باعث شد مانگایی که خیلی وقت بود در آن تک و تنها مانده بودند…
یک نقل قول از خالق سری یاکوزا، آقای توشیهیرو ناگوشی، وجود دارد که خیلی دوست دارم: اگه بتونم یه لبخند روی صورت بازیکن بیارم، برام مهم نیست کمپانی چقدر از…
اوایل بهار ۱۳۹۹ بود که یکی از همکلاسیهایم خیلی تصادفی انیمهی دث نوت را سر کلاس بهم معرفی کرد. در آن زمان خیلی با هم صمیمی نبودیم و این پیشنهادش…
اگر من را در توییتر دنبال کرده و یا دو مقاله قبل از این را مطالعه کرده باشید، میدانید که قسمت عظیمی از سال پیش را غرق در دنیای ماجراجویی…
یک آنتاگونیست خوشساخت به تنهایی میتواند خوب یا بد بودن یک اثر را تعیین کند که به نظر من قابلباور بودن، مهمترین چاشنی است که باید بهش اضافه شود. این…